Van Begin tot Einde
Van schepping tot wederkomst
Nawoord
Wij zijn in Spanje, het land waarheen de apostel Paulus eenmaal zijn schreden
richtte volgens zijn plannen, zoals vermeld in Rom.15:24. En nu wij de laatste
hand leggen aan het klaarmaken van deze reeks beschouwingen, denken wij aan deze
grote zendings apostel, die door de genade Gods, Jezus Christus in zijn leven op
zo'n machtige wijze heeft mogen "uitdragen"...
Waarom wij er hier gewag van maken - er over spreken? Omdat wij ons meer dan
ooit te voren gesterkt gevoelen in onze visie op de Gemeente van Jezus Christus
in de wereld, zoals wij dit hebben trachten te beschrijven - steunend op de
Bijbelse boodschap. Een Gemeente, die sedert eeuwen verdeeld is, inderdaad, maar
waarvan verschillende denominaties (groeperingen) begrepen hebben, dat zij niet
zonder elkaar kunnen leven,... die Paulus' woorden in eerder genoemd hoofdstuk
en brief ter harte hebben genomen, en elkaar hebben mogen ontmoeten; met
verbazing overigens.
Ook in Paulus' dagen waren de gemeenten onderling verdeeld, en ziende hierop
heeft hij op zijn zendingsreizen Christus als het voorbeeld gesteld van
Godbehaaglijke zelfverloochening.
"Want ook Christus heeft zichzelven niet behaagd, maar gelijk geschreven is: De
smadingen dergenen, die U smaden, zijn op Mij gevallen. Want al wat tevoren
geschreven is, dat is tot onze lering tevoren geschreven, opdat wij, door
lijdzaamheid en vertroosting der Schriften, hoop zouden hebben. Doch de God der
lijdzaamheid en der vertroosting geve u, dat gij eensgezind zijt onder elkander
naar Christus Jezus; opdat gij eendrachtelijk, met één mond moogt verheerlijken
de God en Vader van onze Here Jezus Christus. Daarom neemt elkander aan, gelijk
ook Christus ons aangenomen heeft, tot de heerlijkheid God's....... De God nu
der hoop vervulle ulieden met alle blijdschap en vrede in het geloven, opdat gij
overvloedig moogt zijn in de hoop, door de kracht des Heiligen Geestes" (v.v.
3-7, 13).
Oost en West, Noord en Zuid
Een wereld, die altijd al verdeeld is geweest; en niet alleen in twee blokken:
Oost en West, maar in onze tijd ook in Noord en Zuid. Voorwaar, een wereld, die
op zoek is naar vrede, en die alsmaar meer is verscheurd! Hoe zal de Gemeente
haar getuigenis aangaande haar Here en Hoofd Jezus Christus kunnen ophouden, als
zij haar houding niet verandert, haar roeping verzakende? Wanneer zullen die
verscheiden confessies komen tot een "eensgezinde boodschap", en de eerste
woorden vinden in een gemeenschappelijke aanbidding,.. wanneer, WANNEER???
Wij willen niet eindigen zonder enkele gedachten hieronder te laten volgen. Dat
zij allen, die de inhoud van deze beschouwingen (zullen) lezen, ook zullen
aanspreken, en allen mogen herinneren aan de zekerheden die wij over "begin en
einde - over schepping en wederkomst" hebben getracht te omschrijven... mede te
delen. Het is onze overtuiging, dat alleen biddende handen en harten God's
genadegaven kunnen ontvangen. Genade is geen Christelijke erfenis; zij kan niet
worden geconserveerd, doch moet telkens weer opnieuw worden ontvangen.
De eenheid van de Gemeente kan nooit door mensen worden gemaakt, de Heilige
Geest brengt deze tot stand door Zijn werkingen, bedieningen en de manifestatie
van Zijn heerlijkheid. Als Jezus Christus alle macht heeft in de hemel en op de
aarde, en Hij heeft die macht, dan is Hij ook de Heer der geschiedenis, en dan
moeten wij, als gelovigen, de moed hebben, om alle veranderingen van onze tijd
te zien in het licht van God's wondervolle voorzienigheid.
Tot slot wil ik dan nog mijn oprechte dank betuigen aan allen, die met ons (mijn
vrouw en ik) hebben meegeleefd in de viering van een 50-jarige bediening, en die
haar door hun toewijding ook mogelijk hebben gemaakt. Namen te noemen is
overbodig - God kent allen. Ons getuigenis is, dat zij (zonder dit te weten)
veel hebben bijgedragen door vraag en antwoord, en mij geholpen hebben alles in
deze vorm uit te geven. De Here zegene allen, is onze bede.
"ik ben een dienaar geworden naar de bedeling van God, die mij gegeven is aan u,
om te vervullen het Woord Gods, namelijk de verborgenheid, die verborgen is
geweest van alle eeuwen en van alle geslachten, maar nu geopenbaard is aan Zijn
heiligen; aan wie God heeft willen bekendmaken, welke zij de rijkdom der
heerlijkheid dezer verborgenheid onder de heidenen, welke is Christus onder u,
de hoop der heerlijkheid; dewelke wij verkondigen, vermanende een iegelijk mens
en lerendde een iegelijk mens in alle wijsheid, opdat wij zouden een iegelijk
mens volmaakt stellen in Christus Jezus;
waartoe ik ook arbeide, strijdende naar Zijn werking, die in mij werkt met
kracht. " (Kol. 1:25-29).
C J.H. Theijs