De Bergrede van Jezus
|
Zalig
zij die hongeren
en dorsten
Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden" Hongeren naar gerechtigheid houdt in de eerste plaats in, een "hongeren ten opzichte van ons eigen innerlijk leven, om verlost te worden van alle ongerechtigheden. Maar ook, daar waar werk en roeping dit vragen, vrijwillig vrede nemen met een leven vol ontberingen en tekortkomingen aan bevrediging van eigen wensen, terwijl wij, die hongeren en dorsten naar gerechtigheid het moeten aanzien, dat om hen heen zo velen er slechts op bedacht zijn om van dit aardse leven zo goed en zo veel mogelijk te genieten,... eigen voordeel na te jagen, en blijkbaar altijd in overdaad en in onbezorgdheid leven. Zalig daarentegen degenen, die (zoals Jezus dat bedoelt) de goede honger hebben, welke hen zal drijven tot het zich voeden met de geestelijke Spijze van Gods Woord, dat enkel waarheid én gerechtigheid is. Amen. Die ook hongeren naar hun dagelijkse gemeenschap met Hem;... die hongeren en dorsten naar het kennen van Hem .... naar de eenmaal komende tijd, eeuwen te voren geprofeteerd door getrouwe dienstknechten Gods, waarop Hij, Jezus, zal zegevieren. Want dit hongeren en dorsten daarnaar maakt, dat wij zonder ophouden zullen zoeken om die honger en dorst te stillen. Het wil ook zeggen, dat wijzelf zullen trachten met al de kracht die in ons werkt, nu reeds in ons eigen leven, "gerechtigheid" te doen tegenover onze mede mensen, en in Jezus' Naam! Daar is enkel volle vreugde en verzadiging in Zijn Aangezicht. Deze honger en dorst in ons geestelijk leven, leert ons die éne taak en die éne plicht hebben en kennen, namelijk: gewillig en met graagte alles wat ons wordt voorgezet nemen en verwerken, opdat wij in onze geestelijke groei nog méér zouden hongeren en dorsten... naar ziel en geest, tot verheerlijking van Zijn onvolprezen Naam. Hoe méér reiniging én heiliging, hoe groter deze honger en dorst wordt. Het is de zielsevaring van een kind van God: "Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, o God! Mijn ziel DORST naar God, naar de levende God: wanneer zal ik ingaan en voor Gods aangezicht verschijnen?" (Psalm.42:2,3). |