De Bergrede van Jezus
|
De
leliën in Gods
schepping
"Wie van u kan, met bezorgd te zijn, een el tot zijn lengte toedoen? En wat zijt gij bezorgd, voor de kleding? Aanmerkt de leliën des velds, doet zij wassen; zij arbeiden niet, en spinnen niet; en Ik zeg u, dat ook Salomo, in al zijn heerlijkheid, niet is bekleed geweest, gelijk een van deze". (Matt.6:27-32 Luk.12:25-31) Kinderen Gods onder de mensen, voor wie God weet te zorgen, zijn die wedergeborenen en met Gods Geest verzegelden, die gelijk de vogelen des hemels op de wiekslag van de Geest weten op te stijgen om Hem te vinden. Voor hen is er ook een "hemel op aarde" met Jezus. Deze kunnen door de inwonende Geest nu' al op aarde zijn als "lelie- reine" kinderen Gods, die met hun liefelijke geur van hun blijschap des Heiligen Geestes de Schepper van hemel en van aarde loven en prijzen voor Zijn wonderlijke liefde en uitnemende genade. Zij zijn die "reinen van hart", van welke Jezus spreekt! . Die "armen van geest", die Hem aanschouwen in al Zijn bemoeienissen en voorzieningen door Zijn Geest. Zij zijn de 'zachtmoedigen en vreedzamen; in wie die stille vlam van de liefde van God aanwezig is. Waar groeien leliën in de vrije natuur? Tussen gras en onkruid! Niemand verzorgt ze of geeft ze voedsel; niettemin hebben ze aan niets gebrek, en groeien ze op in volmaakte schoonheid en op de tijd van de Schepper bloeien zij. Is het niet wonderlijk dit harmonische samenspel van Schepper en schepsel? Hoeveel te meer nog zal de schoonheid zijn van die leliën van de zielen der wedergeborenen en met Gods Geest vervulde christenen!! Jaren geleden las ik een boek over "De Leliën des Velds" Daarin kwam een uiteenzetting voor, welke mij altijd is bijgebleven - deze: het kind van God is in staat om, door middel van de kracht des Heiligen Geestes, de gezonde levenssappen van het in het diepste van zijn wezen levend verlangen naar de Zon der gerechtigheid en bovenaards leven, op te stuwen en om te zetten tot een altijd fris en krachtig en gezond geloof ,... tot het groen der hope van de jonge knop en de eerste stengels van dat opgaande nieuwe leven in Christus. Hetzelfde beeld in de vorige gelijkenis van de "vogels des hemels" vinden wij terug in het Evangelie naar Lukas. Met Zijn gelijkenis van "gras en lelien " heeft Jezus ons geloof willen versterken in Zijn wondervolle voorzieningen, welke boven bidden en denken zijn. Alles tezamen gevat, kunnen wij konkluderen, dat Hij "geloofs-vertrouwen" in het dagelijks onderhoud (kleding én spijze) als voor-zich -zelf-sprekend vindt. In diepere zin heeft Hij hierin willen doen uitkomen: de uiteindelijke behoudenis van het kind van God. Voorwaar! dit zijn hóógst ernstige zaken m.b.t. de eeuwigheid!! Amen. Lezen wij wat Jesaja de profeet heeft geschreven: "ALLE vlees is gras, en al Zijn goedertierenheid als een bloem des velde. Het gras verdort, de bloem valt af, als de Geest des Heren daarin blaast. Voorwaar, het volk is gras.. Het gras verdort, de bloem valt af; maar HET WOORD DES HEREN onzes Gods, BESTAAT IN EEUWIGHEID" (40:6-8). Hier is in ooverdrachtelijke zin sprake van DE MENSHEID". Zoals wij reeds hebben opgemerkt, bevinden en groeien de leliën temidden van het gras; en in deze positie versieren zij de omgeving. Zij zijn dus tot "sieraad". In dit licht is het niet moeilijk te verstaan, dat deze "lelien des velds" zuivere beelden zijn van de kinderen Gods; en aan de andere kant is het gras typerend voor de bewoners der aarde. Dit laatste wordt straks "weggeworpen in de vurige oven" - beeld van de profetische Grote Verdrukking in het raadsplan Gods... Kinderen Gods, kinderen des Koninkrijks daarentegen hebben niets te vrezen. Zij zullen in de slotdagen van de tijdsbedeling waarin wij thans leven, de laatste, geheel en al bekleed zijn met het schoonste "sieraadskleed": het "kleed van de Heilige Geest" - het BRUILOFTSKLEED. Gans en al hierin "gewikkeld" (d.w.z. VOL DES GEESTES!) zullen zij in staat zijn om die Grote Verdrukking te ontvlieden. Waar anderen de duisternis liever hebben en ook daarin terecht komen, daar zullen de kinderen Gods (waar zij altijd reikhalzend uitgezien hebben naar het Licht) ook in dat Licht wandelen. Lof en dank zij de Here! Omdat het leven van de laatstgenoemden de terugkeer betekent tot de Bron van eeuwig leven, tot God Zélf! Omdat de menselijke ziel van een bovenaardse natuur is, waarin nooit de kiem van de dood zal (kunnen) binnendringen, zolang als die ziel "dorst naar de levende God" Amen. Daarom maakt u geen zorgen... want het leven van de mens is meer dan alleen maar dat vleselijke leven, dat enkel uit stof is opgebouwd. Daarom is het de hoofdzaak voor ons allemaal er voor te waken, dat de Heilige Geest Zijn Werk voortgang kan doen vinden in ons leven. Wij hebben onze lessen te leren, meer nog dan uit boeken, dagelijks te putten uit al datgene, wat het leven ons als dagelijks voedsel in overvloed te slikken, te verduren en te verteren geeft. Vertrouwend, dat degenen, die God liefhebben "alle dingen medewerken ten goede, namelijk degenen, die naar Zijn voornemen geroepen zijn" (Rom.8:28). "Want uw hemelse Vader weet, dat gij al deze dingen behoeft". Ja, onze hemelse Vader weet, dat wij al deze dingen nodig hebben. Wanneer bekering niet gevolgd wordt door overgave, ervaren wij nooit die bevrijding, welke Jezus heeft beloofd. Bevrijding maakt, dat wij los komen van hebzucht, van eerzucht, van eigen kracht en zo meer. Wij ervaren dan een inniger kontakt met Hem, bij Wie alle dingen ook mogelijk zijn, omdat Hij alleen het juiste antwoord heeft op al onze noden; letterlijke en geestelijke. Met behoud van onze eigen vrije wil die alsdan geheiligd wordt door Gods Geest, leven en werken wij dan "verticaal". En hoe verticaler wij denken, hoe horizontaler wij gaan handelen. Daar is in Christus geen "tussen-standpunt"! Begrijpen wij dit wel goed?! Daar is in ons leven dan niet een beetje van dit en een beetje van dat, maar allebei, en dan allebei helemaal. Prijst God!! Als wedergeborenen en met Gods Geest vervulden leven wij in de vrijheid van de Geest, en zijn toch "gevangenen van "Hem". Gezegende ervaring! Onze geloofsrijkdom overwint zelfs de twijfel. Wie kan meer wensen!?! Want de mens die twijfelt, maakt zijn geloof tot een leugen. Wanneer wij Hem aanroepen als "onze Vader", en niet geloven, dat Hij ook als een Vader voor de Zijnen zorgt. Dat de Heilige Geest ons voor dit laatste beware. Amen. "Weest dan niet bezorgd voor de dag van morgen; want de morgen zal voor het zijne zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn kwaad". Het bovenstaande volgt op een duurzame raad en vaste belofte in vers 33 van Mattheus 6. Zij leren ons verstaan,dat God op alle wegen van Zijn kinderen (welke wegen ook de Zijne zijn!) zorgzaam aanwezig is. Hoe? WEl: - in het Woord, dat Hij tot ons spreekt; - in de Geest, Die Hij gezonden heeft om ons voort te leiden; - in de mensen, die Hij als instrumenten gebruikt; en dan verder ook nog tekenen en wonderen, om ons over een dood punt heen te helpen en ons geloof te versterken. Zó zorgt Hij voor de Zijnen. En tegelijkertijd leert ook ons, dat dat wij er van kunnen leven, maar er nooit voor moeten leven. Het enige doel van ons leven moet zijn: zorgen te leven in harmonie met God, door de Geest te gehoorzamen. Dan wordt elke last en iedere zorg ons licht, Hij werkt immers alle dingen uit en Zijn werk is volmaakt. Zelfs weet Hij alle kwaad dat op ons afkomt om te zetten in wat goed is voor ons. Halleluja!! |