De vogelen des hemels

"Aanziet de vogelen des hemels,
dat zij niet zaaien, noch maaien,
noch verzamelen in de schuren; en
uw hemelse Vader voedt nochtans
dezelve; gaat gij niet dezelve zeer
veel te boven?"
(Matt.6:26; Luk.12:24; 6:40)


"Makkelijker gezegd dan gedaan" is de verzuchting, die zelfs christenen slaken. Het klinkt erg vriendelijk:God zorgt voor u! Het doet ons denken aan woorden waarmede wij anderen proberen op te monteren, als die in de put zitten Wij denken aan die overbekende spreuken, als "komt tijd komt raad" - "geen zorgen voor de morgen" - "hoe donker ook de wolken, daar is altijd een zilveren rand" - "zoek de zonzijde!" - "een mens lijdt dikwijls het meest, door het lijden dat hij vreest, maar dat nooit op komt dagen", en nog véél méér...

Goed bedoeld overigens! Maar wij schieten daarmee niet zoveel op, want de werkelijkheid, de realiteit, is hard en dergelijke woorden worden weggedreven door winden van pessimisme enzovoorts. Wij zouden het heus best willen, dat alles "anders" zou zijn. 0, ja, zeer zeker; maar het is zo ontzettend moeilijk. Wij kunnen toch mogelijk Gods water maar over Gods akker laten lopen. Dat gaat toch niet; dat kan eenvoudig niet.

Zorgen zijn nu eenmaal zorgen, en wie is die mens, die dan maar kan blijven lachen!? Benijdenswaardige mensen, die zoiets wel kunnen doen,.. Die zich niet druk maken over al die problemen werk, gezin, gezondheid, toekomst,naaste buren en verre vrienden, en ga zo maar door... Wij mogen nog blij zijn, wanneer niet alles tegelijk komt; want met al die sociale voorzieningen in ons leven hebben wij onszelf nog steeds geen zorgeloos bestaan kunnen verzekeren. Integendeel.

Wat en hoe moeten wij het dan doen??
In de natuur zien wij toch ook dat vogels zich zorgen maken. Want als zij niet uitkijken, worden zij vroeg of laat een prooi van de poes! Hoe veel mensen hebben niet gebeden en geroepen uit de ellende waarin zij zaten,'... misschien nog zitten, maar werden of worden niet verhoord... Zodat zij zich van God verlaten voelden of voelen. Hoe kan dat dan?!?

Neen, het geloof is heus géén vrolijk 'vogeltjes-en bloemetjes-geloof", Kom nou, laten wij elkaar dat nu als -je-blieft niet wijs maken, want daarvoor zijn de zaken te ernstig. Dat is wel zo, maar wie weet het nu beter dan Jezus!?! Hij weet dat wij leven temidden van grote gevaren en intense bedreigingen en dat Zijn Evangelie vraagt om mensen, die met hart en ziel IN Hem geloven.

Mensen, die niet alleen vroeger zoiets hebben gedaan, en Hem gevolgd zijn door dik en door dun, maar die ontdekten en steeds weer ontdekten, dat zij uit genade een nieuw leven leefden,... in een andere wereld,... van een  nieuwe rijkdom, van een verzekerde toekomst... een zin voor hun leven; ja, iets om je helemaal aan te geven.

Ze zagen het wel niet altijd helemaal zo zitten, maar zij wisten toch dat er iets in hun leven was, dat hun bestaan had veranderd. En daar spreekt Jezus hen op aan... Zijn eigen discipelen. Hoe staat het nu met u en met mij en met ons allemaal? Laten wij letten op wat vooraf gaat aan al deze woorden van Jezus; want dat behoort erbij en dat legt het "vaste fundament onder alles wat wij nu uit Zijn mond horen"!

Dan zullen wij goed begrijpen, wat Jezus bedoelt met die woorden over vogels en verderop over bloemen. Laten wij maar eerst bij die vogels blijven. Wat doen ze? Ze bedrijven "gerechtigheid"! Wat?? Ja, net wat ook de Bijbel hiervan zegt. Want gerechtigheid vinden wij in de Bijbel.      Wat IS dan gerechtigheid bedrijven??? Dat is DOEN wat er van je verwacht wordt,... zijn die je bent,... functioneren naar de bedoeling.

Want al die vogels zijn alleen maar wat ze moeten zijn, en die doen ook alleen dat wat ze moeten doen, en wat er van ze verwacht wordt. Vogels vliegen en zingen. Ze hebben geen andere pretentie.Vogels halen het niet in hun kop, om bijvoorbeeld mensenwerk te doen, of apen-kunstjes. Ze proberen ook niet te blaffen of te janken als honden. Neen, ze zijn die ze zijn; en in deze zin zijn zij rechtvaardig.

Maar wat doen wij, mensen?
Bedrijven wij gerechtigheid?? Zijn wij wat wij behoren te zijn, en doen wij wat er van ons verwacht wordt??? Beslist niet - neen. Mensen willen dol graag zijn, wat ze niet kunnen, niet mogen zijn. Mensen leven bijvoorbeeld graag boven hun stand - onder hun maat. Mensen storten zich graag in dit leven met een zekere gulzigheid. Zelf ongelukkig, maken ze ook anderen ongelukkig.
Wat wil Jezus dan van zulke mensen,... van ons?

Hij wil ons terugbrengen op onze plaatsen. Hij wil, dat wij weer zijn die wij zijn,... dat wij gerechtigheid zullen bedrijven en dat wij doen wat wij behoren te doen. Thats all! Als wij werkelijk "mens" zijn, geschapen naar Gods beeld en gelijkenis, als wij ware christenen zijn, discipelen van Jezus, dan zoeken wij naar,... zijn wij bezig met God en Zijn Koninkrijk en zijn gerechtigheid.

Deze is onze roeping. En als Jezus dan zegt: weest niet bezorgd,... dan bedoelt Hij perse niet "leef nu maar verder zorgeloos". Maar dan bedoelt Hij wel: "weest christen in deze wereld". Wie zijn roeping getrouw wil blijven, heeft geen tijd voor onnozele zaken als bijvoorbeeld, prestige en status, en alsmaar genieten van dingen die ras voorbijgaan. Voor zo'n mens is het geen zaak meer om uit te blinken en om zoveel mogelijk te hebben in dit leven.

Neen, want dan heeft hij leren inzien, dat alles neerkomt op "woekeren met de rijkdom, welke hij ontvangen heeft  in Christus. Al is er dan nog gebrek en tekort en verdriet om ditjes en datjes en de eenzaamheid. Met dit alles kan Gods Geest hem verder brengen op zijn christelijk levenspad. Glorie voor Jezus!

Ja, niets kan ik doen zonder Jezus.
Ja, falen zal ik gewis.
Mijn levensboot drijft af zonder Jezus.
Als'een stuurloos schip op de levenszee!

De Heilige Geest wil en kan een totale ommekeer brengen in ons bestaan. Zijn bemoeienissen met ons zijn dusdanig, dat wij het druk genoeg hebben. Ja, Zijn raad en Zijn leiding zijn openbaringen van liefde en van wijsheid. Wij raken er zo door geboeid, dat wij alles om ons heen vergeten, en alleen nog maar tijd hebben voor Hem, Die leidt in al de waarheid. Amen.

Hij houdt ons voor, dat wij ogen gekregen hebben om die gericht te houden op het volbrachtte werk des kruises, en niet op angst-verwekkende dingen;... oren, om naar Zijn nodende Stem te luisteren, en niet naar geklets in de ruimte, leugens en lasterpraatjes;... een mond, om de Naam des Heren aan te roepen en lof te zingen, en niet om die te vullen met allerlei nonsens, lege woorden, ijdele praat;... een verstand om "verstandig" te doen in alles;.;.. een hart, dat bewogen kan worden door de ontfermingen des Heiligen Geestes;... handen, die altijd open zijn en bereid om te geven en niet altijd om te ontvangen;.., en voeten, die geschoeid kunnen worden met het schoeisel van het Evangelie des vredes, en niet om ons te dragen naar gelegenheden, waar wij Jezus niet vinden!

Zo heeft dan de Heilige Geest bemoeienis met ons ganse wezen en gebruikt Hij de totale mens om als "kanaal te dienen van zegen". Halleluja!! Zodoende zijn wij wat wij behoren te zijn, wartoe wij werden bevrijd, en alsdan bedrijven ook wij gerechtigheid.

 Daar is in de gelijkenis die Jezus in Zijn leerrede heeft gebruikt nog iets anders; iets dat ons zeer getroffen heeft, en dat niet mag worden vergeten, omdat hieraan een diep geestelijke betekenis kan worden gekoppeld.

Jezus spreekt niet van de "vogelen dezer aarde", maar van de "vogelen des HEMELS"! Zou hier sprake kunnen zijn van toeval? Geenszins,! Het is absurd om zoiets ook maar durven te veronderstellen. "GOD WAS IN CHRISTUS..." Daar is geen toeval bij God. En met zo te spreken heeft Jezus, voor alles, het "hemelse" beeld voor ogen willen stellen, waarmede wij te allen tijde bezig moeten zijn.

Het is het beeld van de wedergeboren mens, die (evenals alle vogels) zich kan verheffen boven al het aardse, dat hem altijd weer naar beneden trekt. Want daartoe ontvangen wij Zijn bovennatuuurlijke kracht; de kracht van de Heilige Geest! "Zij zullen opvaren met vleugelen, geIijk de arenden..." Jes..40: 31)

Geprezen zij de Naam des Heren!! Zo doelt dan Jezus' gelijkenis hier niet op het leven van de wereldling, die (na jaren van zorgeloosheid en aardse genietingen) te kiezen heeft tussen zwoegen, bloed èn zweet én tranen, of omkomen van gebrek in "the struggle for life"! Zijn woorden zijn gericht tot discipelen, tot hen, die Hij voedt met Zijn levend Woord.... Die Hij aan het klaarmaken is voor ambt en bediening, welke Hij hen gaat toevertrouwen.

Hij weet beter dan wie ook, hoe de menselijke ziel gelijk is aan een "gekerkerde vogel", die verstrikt is in het uitgespannen net van de mammon-vogelaar, die hem vasthoudt en ten leste laat omkomen van honger en gebrek!! Juist dit onzichtbaar geestelijk omhoog-stijgen van de wedergeborenoten met Gods Geest vervulde mens, van de geestelijke mens dus, doet hem dat wonderleven van Gods Geest smaken, dat degene, die zijn blik altijd naar omlaag richt, nooit leert kennen.

Hier ontdekken wij meteen een wonderlijke paradox. Zou het? Het is tegelijkertijd de natuurlijke Weg, waarop God (ook in letterlijke zin) zorgt voor allen, die in Zijn vaderlijke zorg geloven en zich aan Hem toevertrouwen, doordat zij dat geestelijk voedsel nuttigen, dat Hij hen bij voortduring schenkt. Hij, Die Geest is, weet niettemin te voorzien in stoffelijke voeding en kleding en in alle andere aardse noden en behoeften. 0, glorie voor Hem!
Wij willen het anders zeggen: een TOTALE GOD weet in Zijn alwijsheid de TOTALE MENS te voorzien van alles wat hij nodig heeft in zijn aards bestaan.